Ciasteczka "słoneczka" mojej mamy

Kolejny świąteczny klasyk - ciasteczka "słoneczka", które moja mama zawsze piekła na święta, gdy byliśmy dziećmi. Nie wiemy, czemu zawdzięczają swoją nazwę, ale zapewne lekko żółtemu kolorowi i okrągłemu kształtowi, w którym występują w oryginale (ja w tym roku dopuściłam się profanacji, robiąc te ciasteczka również w kształcie serduszek). Zanim dorobiliśmy się profesjonalnych wykrawaczek, umożliwiających wykrojenie jednego ciasteczka bez dziurki, a drugiego - z dziurką, mama radziła sobie za pomocą szklanki i kieliszka do wódki :)

Ciasteczka bardzo ładnie się prezentują. Można je zrobić z bezową dekoracją lub bez, ale tu uwaga - zaraz po wyjęciu z piekarnika ciasteczka są bardzo kruche, beza je nieco usztywnia, sprawiając, że trudniej się kruszą. Po upieczeniu warto je przez 1-2 dni przechowywać w miejscu zapewniającym mniejszy lub większy dopływ powietrza, żeby nabrały nieco wilgoci i stały się mniej kruche. Po takim przechowaniu są idealne :)

Kruche ciasteczka z okienkiem z przepisu mojej mamy

Składniki (z takiej ilości wychodzi 20-30 złożonych ciasteczek):

• 200g masła (zimnego, prosto z lodówki)
• 300g mąki krupczatki
• 50g cukru pudru
• 3 jajka (będą potrzebne 3 żółtka do ciasta i 2 białka do bezowej dekoracji)
• 200g zwykłego cukru
• ulubiony dżem (ja do serduszek wykorzystałam dżem wiśniowy, a do kółeczek-słoneczek pomarańczowy)

Przygotowanie:

1. mąkę mieszamy i przesiewamy z cukrem pudrem, usypując kopczyk na stolnicy/blacie
2. masło ścieramy na tarce o dużych oczkach, prosto na ten kopczyk
3. mieszamy rękami kawałki masła z mąką i cukrem, tak jak na kruszonkę
4. dodajemy żółtka i zagniatamy ciasto
5. z zagniecionego ciasta formujemy kulę, owijamy ją folią spożywczą i wstawiamy do lodówki na co najmniej 1 godzinę
6. gdy ciasto się chłodzi, przygotowujemy bezową dekorację (2 białka i 200g cukru wystarczają na bezową dekorację na wierzch i spód ciasteczek, ale ja pokryłam bezą jedynie wierzch): białko i cukier wrzucamy do miski i ucieramy mikserem do momentu uzyskania głądkiej, sztywnej masy (kryształki cukru powinny się rozpuścić, a masa powinna być na tyle gęsta, że po wyjęciu końcówek miksera zostają w miarę sztywne szczyty z masy)
7. rozgrzewamy piekarnik do 190-180 stopni Celsjusza, grzanie od góry i od dołu, bez termoobiegu [aczkolwiek autorka bloga "Makagii i 55 pierników" piecze swoje ciasteczka-słoneczka w 175 stopniach Celsjusza - może więc warto zacząć od niższej temperatury i ew. zwiększyć, gdyby zbyt długo zajmowało im zarumienienie się; lepiej niedopiec niż od razu spalić...]
8. wyjmujemy ciasto z lodówki, odkrajamy kawałek, a resztę chowamy z powrotem do lodówki (kruche ciasto nie lubi ciepła)
9. odkrojony kawałek rozwałkowujemy na oprószonej mąką stolnicy/blacie na placek o grubości 3-5 mm (ciasto nie może być rozwałkowane zbyt cienko, bo ciasteczka będą bardzo łatwo się rozpadały)
10. wycinamy ciasteczka (z dziurką na wierzch, bez dziurki na spód - ja robiłam w osobnych partiach, najpierw tylko wierzchy, następnie tylko spody)
11. wycięte ciasteczka układamy na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia i smarujemy bezową masą (ja posmarowałam tylko wierzchy)
12. gotową blachę z ciasteczkami wstawiamy do nagrzanego piekarnika i pieczemy ok. 10 minut - czas pieczenia w dużej mierze zależy od piekarnika, w piekarniku mojej mamy po 10 minutach ciasteczka były złociste, a beza dobrze ścięta i lekko zrumieniona, ale w innych piekarnikach może wystarczyć mniej czasu albo może zaistnieć potrzeba przetrzymania ciasteczek w piecu trochę dłużej
13. upieczone ciasteczka wyjmujemy z pieca, delikatnie zdejmujemy z blachy i studzimy
14. lekko ciepłe spody delikatnie smarujemy ulubionym dżemem i przykrywamy wierzchem, sklejając oba ciasteczka - nie dociskamy wierzchu do spodu zbyt mocno, bo się rozsypie
15. wszystkie czynności powtarzamy do wykorzystania całego ciasta

A tak wyglądają ciasteczka w wersji bliższej oryginału, czyli w kształcie kółeczek:

Przygotowane przez moją mamę wyglądały schludniej, bo mama jest dokładniejsza niż ja. Do pracy można zaangażować pomocników, ja miałam wsparcie duchowe  ciasteczkowego potwora przebranego za psa ;)